Staza rječitosti: govor 107.
Hvala Bogu, Koji Se pokazuje stvorovima Svojim sa stvorovima Svojim, Koji Se pokazuje srcima njihovim jasnim dokazom Svojim. On je stvorio, bez razmatranja, budući da razmatranje dolikuje samo onome koji ima sredstva mišljenja, dok On u Sebi nema sredstvo mišljenja. Znanje njegovo prodire u unutarnjost skrivenosti neznanih i obuhvaća tajnovitosti uvjerenja unutarnjih.
On ga je odabrao od stabla vjerovjesnika iz udubine svjetlosti, s čela veličine, iz dijela najboljeg doline Batha, od svjetiljki za tamu i s vrela mudrosti.
Vjerovjesnik je bio poput liječnika putujućeg s lijekovima svojim, koji je pripremio pomaze svoje i zagrijao pomagala svoja. Koristi ih gdje god se javi potreba za liječenjem srca slijepih, ušiju gluhih i jezika nijemih. Lijekovima svojim otklanja mrlje nemara i mjesta smetenosti.
Prijevod: Rusmir Mahmutćehajić i Mehmedalija Hadžić
مِنْ خُطبَةٍ لهُعليه السلام و هي من خطب الملاحم
اللَّه تعالى
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الْمُتَجَلِّي لِخَلْقِهِ بِخَلْقِهِ، وَ الظَّاهِرِ لِقُلُوبِهِمْ بِحُجَّتِهِ، خَلَقَ الْخَلْقَ مِنْ غَيْرِ رَوِيَّةٍ، إِذْ كَانَتِ الرَّوِيَّاتُ لاَ تَلِيقُ إِلاَّ بِذَوِي الضَّمَائِرِ؛ وَ لَيْسَ بِذِي ضَمِيرٍ فِي نَفْسِهِ. خَرَقَ عِلْمُهُ بَاطِنَ غَيْبِ السُّتُرَاتِ، وَ أَحاَطَ بِغُمُوضِ عَقَائِدِ السَّرِيرَاتِ.
النبيعليه السلام
اخْتَارَهُ مِنْ شَجَرَةِ الْأَنْبِيَاءِ، وَ مِشْكَاةِ الضِّيَاءِ، وَ ذُؤابَةِ الْعَلْيَاءِ، وَ سُرَّةِ الْبَطْحَاءِ، وَ مَصَابِيحِ الظُّلْمَةِ، وَ يَنَابِيعِ الْحِكْمَةِ.
طَبِيبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّهِ، قَدْ أَحْكَمَ مَرَاهِمَهُ، وَ أَحْمَى مَوَاسِمَهُ؛ يَضَعُ ذلِكَ حَيْثُ الْحَاجَةُ إِلَيْهِ؛ مِنْ قُلُوبٍ عُمْيٍ، وَ آذَانٍ صُمٍّ، وَ أَلْسِنَةٍ بُكْمٍ؛ مُتَتَبِّعٌ بِدَوَائِهِ مَوَاضِعَ الْغَفْلَةِ، وَ مَوَاطِنَ الْحَيْرَةِ، لَمْ يَسْتَضِيئُوا بِأَضْوَاءِ الْحِكْمَةِ؛ وَ لَمْ يَقْدَحُوا بِزِنَادِ الْعُلُومِ الثَّاقِبَةِ؛ فَهُمْ فِي ذلِكَ كَالْأَنْعَامِ السَّائِمَةِ، وَ الصُّخُورِ الْقَاسِيَةِ.
