U ime Allaha Milostivog Samilosnog!
1. Bože moj,
neprekinuti tok milosnosti Tvoje odvratio me od zahvaljivanja Tebi,
poplava dobrostivosti Tvoje učinila me nesposobnim nabrajanja hvala Tvojih,
smjenjivanje dobrih djela Tvojih odvratilo me od spominjanja Tebe u slavljenju,
trajna navala dobrota Tvojih spriječila me u širenju vijesti o dobrim darovima Tvojim!
Ovo je stanje onog koji priznaje obilnost darova,
susreće ih s nedostacima,
i svjedoči nepažnju i nemarnost svoju.
Ti si Blagi,
Premilosni,
Dobri,
Blagostivi,
Koji ne razočarava one koji čeznu za Njim,
niti istjeruje iz dvorišta Svog one koji očekuju od Njeg!
U dvorištu Tvom spuštene su bisage nadom ispunjenih,
a u ravnici Tvojoj stoje nade tražitelja pomoći.
Pa ne susretni nade naše razočarenjem i obeshrabrenjem
i ne odjeni nas u košulju očaja i klonulosti!
2. Bože moj,
zahvaljivanje moje jest malehno pred velikim darovima Tvojim,
i hvala moja i širenje vijesti neznatni su naspram blagostivosti Tvoje prema meni!
Milosti Tvoje zaogrnule su me u haljine svjetlosti vjere,
a blagosti dobrota Tvojih spustile preko mene njezne zastore moći!
Dobrote Tvoje zaularile su me ularima koji neće biti skinuti
i uresile ogrlicama koje neće biti prekinute!
Obilne su dobrote Tvoje – jezik mi je preslab da ih nabroji!
Mnogo je milosti Tvojih – razumijevanje moje ne uspijeva ih shvatiti,
a da i ne govorim o iscrpljenju njihovom!
Pa kako ću doseći zahvaljivanje, jer moja zahvala Tebi traži zahvaljivanje?
Kad god Ti kažem hvala, time postajem obavezan reći: Hvala Tebi!
3. Bože moj,
onako kako si nas hranio blagošću Svojom i odgajao dobročinstvom Svojim,
tako za nas upotpuni darove obilne,
odbij od nas mrska djela odmazde,
i daj nam dvaju boravišta udjele, najviše i najveće od njih, i sada i kasnije!
Hvala Tebi za dobru kušnju i obilje darova Tvojih,
hvalom koja odgovara zadovoljstvu Tvom i koja privlači Tvoju veliku dobrotu i blagost,
o Moćni, Blagostivi, tako Ti Milosti, o Najmilosniji od milosnih!
(U prijevodu Rusmira Mahmutćehajića i Mehmedalije Hadžića)
مُنَاجَاتُ الشَّاكِرِينَ
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
إِلَهِي أَذْهَلَنِي عَنْ إِقَامَةِ شُكْرِكَ تَتَابُعُ طَوْلِك،
وَ أَعْجَزَنِي عَنْ إِحْصَاءِ ثَنَائِكَ فَيْضُ فَضْلِكَ،
وَ شَغَلَنِي عَنْ ذِكْرِ مَحَامِدِكَ تَرَادُفُ عَوَائِدِكَ،
وَ أَعْيَانِي عَنْ نَشْرِ عَوَارِفِكَ تَوَالِي أَيَادِيكَ،
وَ هَذَا مَقَامُ مَنِ اعْتَرَفَ بِسُبُوغِ النَّعْمَاءِ،
وَ قَابَلَهَا بِالتَّقْصِيرِ،
وَ شَهِدَ عَلَى نَفْسِهِ بِالإِهْمَالِ وَالتَّضْيِيعِ،
وَ أَنْتَ الرَّؤُوفُ الرَّحِيمُ الْبَّرُ الْكَرِيمُ،
اَلَّذِي لاَ يُخَيِّبُ قَاصِدِيهِ،
وَ لاَ يَطْرُدُ عَنْ فِنَائِهِ آمِلِيهِ،
بِسَاحَتِكَ تَحُطُّ رِحَالُ الرَّاجِينَ،
وَ بِعَرْصَتِكَ تَقِفُ آمَالُ الْمُسْتَرْفِدِينَ،
فَلاَ تُقَابِلْ آمَالَنَا بِالتَّخْيِيبِ وَالإِيَاسِ،
وَ لاَ تُلْبِسْنَا سِرْبَالَ الْقُنُوطِ وَالإِبْلاَسِ،
إِلَهِي تَصَاغَرَ عِنْدَ تَعَاظُمِ آلاَئِكَ شُكْرِي،
وَ تَضَائَلَ فِي جَنْبِ إِكْرَامِكَ إِيَّاىَ ثَنَائِي وَ نَشْرِي،
جَلَّلَتْنِي نِعَمُكَ مِنْ أَنْوَارِ الإِيمَانِ حُلَلاً،
وَ ضَرَبَتْ عَلَىَّ لَطَائِفُ بِرِّكَ مِنَ الْعِزِّ كِلَلاً،
وَ قَلَّدَتْنِي مِنَنُكَ قَلاَئِدَ لاَ تُحَلُّ،
وَ طَوَّقَتْنِي أَطْوَاقاً لاَ تُفَلُّ،
فَـآلاَئُكَ جَمَّةٌ ضَعُفَ لِسَانِي عَنْ إِحْصَائِهَا،
وَ نَعْمَائُكَ كَثِيرَةٌ قَصُرَ فَهْمِي عَنْ إِدْرَاكِهَا فَضْلاً عَنِ اسْتِقْصَائِهَا،
فَكَيْفَ لِي بِتَحْصِيلِ الشُّكْرِ،
وَ شُكْرِي إِيَّاكَ يَفْتَقِرُ إِلَی شُكْرٍ،
فَكُلَّمَا قُلْتُ لَكَ الْحَمْدُ،
وَجَبَ عَلَىَّ لِذَلِكَ أَنْ أَقُولَ لَكَ الْحَمْدُ،
إِلَهِي فَكَمَا غَذَّيْتَنَا بِلُطْفِكَ،
وَ رَبَّيْتَنَا بِصُنْعِكَ،
فَتَمِّمْ عَلَيْنَا سَوَابِغَ النِّعَمِ،
وَ ادْفَعْ عَنَّا مَكَارِهَ النِّقَمِ،
وَ آتِنَا مِنْ حُظُوظِ الدَّارَيْنِ أَرْفَعَهَا وَ أَجَلَّهَا،
عَاجِلاً وَ آجِلاً،
وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ بَلاَئِكَ،
وَ سُبُوغِ نَعْمَائِكَ،
حَمْداً يُوَافِقُ رِضَاكَ،
وَ يَمْتَرِي الْعَظِيمَ مِنْ بِرِّكَ وَ نَدَاكَ،
يَا عَظِيمُ يَا كَرِيمُ،
بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
