Šala u praksi Božijeg Poslanika, s.a.v.a.

Božiji Poslanik, s.a.v.a., i Čisti Imami, mir neka je s njima, također su se šalili (pokazali smo jedan primjer u vezi s tim od Božijeg Poslanika, s.a.v.a.) i poticali su ljude u tom smjeru. Tako je Imam Sadik, mir neka je s njim, upitao nekog čovjeka:

كَيْفَ مُدَاعَبَةُ بَعْضِكُمْ بَعْضاً؟ قُلْتُ قَلِيلٌ قَالَ: فَلَا تَفْعَلُوا فَإِنَّ الْمُدَاعَبَةَ مِنْ حُسْنِ الْخُلُقِ وَ إِنَّكَ لَتُدْخِلُ بِهَا السُّرُورَ عَلَى أَخِيكَ وَ لَقَدْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ يُدَاعِبُ الرَّجُلَ يُرِيدُ أَنْ يَسُرَّهُ

“Da li se međusobno šalite?” Odgovorio sam: “Malo.” On reče: “Nemojte tako. Šala je uistinu znak lijepog ponašanja i pomoću nje uveseljavaš brata svoga po vjeri. Zaista bi se Poslanik Božiji, s.a.v.a., šalio s nekim ljudima da bi ih razveselio.”[1]

Imam Ali, mir neka je s njim, rekao je:

كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ: لَيَسُرُّ الرَّجُلَ مِنْ أَصْحَابِهِ إِذَا رَآهُ مَغْمُوماً بِالْمُدَاعَبَةِ

“Kada bi vidio da je neko od drugova njegovih tužan, Božiji Poslanik, s.a.v.a., uveseljavao bi ga šalom.”[2]

U drugoj predaji se prenosi od Imama Sadika, mir neka je s njim:

كَانَ رَسُولُ اللهِ صَلَّی اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ: يُدَاعِبُ وَ لَا يَقُولُ إِلَّا حَقًّا

“Božiji Poslanik, s.a.v.a., se šalio, ali je govorio samo istinu.” [3]

Neki čovjek je upitao Ibn Abbasa:

 أَ كَانَ النَّبِيُّ صَلَّی اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ يَمْزَحُ فَقَالَ كَانَ النَّبِيُّ صَلَّی اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ يَمْزَحُ

“Da li se Božiji Poslanik, s.a.v.a., šalio?” Odgovorio je: “Da, Božiji Poslanik, s.a.v.a., se šalio.”[4]

Dakle, naši vjerski predvodnici su se također šalili, ali u mjeri da se ne pretjeruje. Bile su ovo predaje koje su izrazile donekle povoljno mišljenje koje se odnosi na dosjetku i šalu.