Kazivanje Zapovjednika vjernih koje se uzima kao govor o postojanosti njegovoj u dosezanju Istine i prednjačenju u vjerovanju

Staza rječitosti, govor 37.
Kazivanje Zapovjednika vjernih koje se uzima kao govor o postojanosti njegovoj u dosezanju Istine i prednjačenju u vjerovanju

Izvršio sam dužnosti kada su drugi klonuli duhom. I istupio sam javno kada su se drugi skrivali. Govorio sam kada su drugi šutjeli. Stupao sam sa svjetlom Božijim kada su drugi mirovali. Bio sam glasom najtiši od njih, ali najdalekosežniji u istupanju naprijed. Jezdio sam držeći se za uzdu vrline, naređivanja dobra i sprječavanja zla. Obaveznosti njezinoj predah se posve, poput planine koju ne može pokrenuti ni vjetar silan, niti oluja uzdrmati. Niko ne bi mogao naći pogrešku pri meni, niti govornik ijedan loše govoriti o meni.

Čovjeka ponizenog poštujem sve dok osiguravam pravo za njega. A jak čovjek slab je za mene sve dok od njega ne oduzmem pravo [drugoga]. Zadovoljni smo sudbinom koju je Allah odredio i pokoravamo se zapovijedi Božijoj. Zar mislite da bih govorio laž o Poslaniku Božijem -blagoslov i mir od Boga neka su na nj! Boga mi, zasigurno sam prvi koji ga je posvjedočio! Zato, neću biti prvi koji će ga krivotvoriti. Razmotrio sam slučaj svoj te se uvjerio da je poslušnost moja pretekla prisegu moju na vjernost. A zavjet na vratu mome u korist je drugome.

Preveli: Rusmir Mahmutćehajić i Mehmedalija Hadžić

و فيه يذكر فضائله‏ عليه السلام قاله بعد وقعة النهروان

فَقُمْتُ بِالْأَمْرِ حِينَ فَشِلُوا، وَ تَطَلَّعْتُ حِينَ تَقبَّعُوا وَ نَطَقْتُ حِينَ تَعْتَعُوا، وَ مَضَيْتُ بِنُورِ اللَّهِ حِينَ وَقَفُوا. وَ كُنْتُ أخْفَضَهُمْ صَوْتاً، وَ أَعْلاَهُمْ فَوْتاً، فَطِرْتُ بِعِنَانِها، وَ اسْتَبْدَدْتُ بِرِهَانِها. كالْجَبَلِ لاَ تُحَرِّكُهُ الْقَوَاصِفُ، وَ لاَ تُزِيلُهُ الْعَواصِفُ. لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فِيَّ مَهْمَزٌ وَ لاَ لِقَائِلٍ فِىَّ مَغْمَزٌ. الذَّلِيلُ عِنْدِي عَزِيزٌ حَتَّى آخُذَ الْحَقَّ لَهُ، وَ الْقَوِيُّ عِنْدِي ضَعِيفٌ حَتَّى آخُذَ الْحَقَّ مِنْهُ. رَضِينَا عَنِ اللَّهِ قَضَاءَهُ، وَ سَلَّمْنا لِلَّهِ أَمْرَهُ، أَتَرَاني أَكْذِبُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمَ؟ وَ اللَّهِ لَأَنَا أَوَّلُ مَنْ صَدَّقَهُ، فَلاَ أَكُونُ أَوَّلَ مَنْ كَذَبَ عَلَيْهِ. فَنَظَرْتُ فِي أَمْرِي فَإِذَا طَاعَتي قد سَبَقَتْ بَيْعَتي، وَ إِذَا الْمِيثَاقُ فِي عُنُقِي لِغَيْرِي.