Ljubaznost je činilac sticanja Božije ljubavi i blizine

 

Imam Bakir, mir neka je s njim, rekao je:

 الْبِشْرُ الْحَسَنُ وَ طَلَاقَةُ الْوَجْهِ مَكْسَبَةٌ لِلْمَحَبَّةِ وَ قُرْبَةٌ مِنَ اللهِ وَ عُبُوسُ الْوَجْهِ وَ سُوءُ الْبِشْرِ مَكْسَبَةٌ لِلْمَقْتِ وَ بُعْدٌ مِنَ اللهِ

“Ljubaznost i vedrina lica su sredstvo sticanja ljubavi drugih ljudi i blizine Boga Uzvišenog, dok su namrgođenost i natmurenost sredstvo sticanja mržnje drugih ljudi i udaljavanja od Boga.”[1]



[1] Miškatu-l-anvar, str. 179.