Imam Bakir, mir neka je s njim, rekao je:
الْبِشْرُ الْحَسَنُ وَ طَلَاقَةُ الْوَجْهِ مَكْسَبَةٌ لِلْمَحَبَّةِ وَ قُرْبَةٌ مِنَ اللهِ وَ عُبُوسُ الْوَجْهِ وَ سُوءُ الْبِشْرِ مَكْسَبَةٌ لِلْمَقْتِ وَ بُعْدٌ مِنَ اللهِ
“Ljubaznost i vedrina lica su sredstvo sticanja ljubavi drugih ljudi i blizine Boga Uzvišenog, dok su namrgođenost i natmurenost sredstvo sticanja mržnje drugih ljudi i udaljavanja od Boga.”[1]