1. Ljubav prema Poslanikovoj porodici.
U predaji prenesenoj od Božijeg poslanika, s.a.v.a., stoji:
أَوَّلُ ما یُسْأَلُ عَنْهُ العَبْدُ حُبُّنَا أَهْلَ الْبَیْتِ.
“Prvo za šta će rob Božiji biti upitan jeste ljubav prema nama, Ehli-bejtu.”[3]
Od Božijeg poslanika, s.a.v.a., prenosi se i sljedeća predaja:
لَا تَزُولُ قَدَمَا عَبْدٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ حَتَّی یُسْئَلَ عَنْ أَربَعٍ، عَنْ عُمْرِهِ فِیمَا أَفْناهُ، وَ شَبابِهِ فیما أبْلاهُ وَ عَنْ مالِهِ مِنْ أیْنَ کَسَبَهُ وَ فیما أنْفَقَهُ؟ وَ عَنْ حُبِّنا أهْلَ الْبَیْتِ.
“Niti jedan rob Božiji na Sudnjem danu neće se pomaći sve dok ne bude ispitan o četvero: o životu, i u čemu ga je proživio; o mladosti, kako ju je proveo; o imetku, kako ga je stekao; te o ljubavi prema nama, Ehli-bejtu.”[4]
2. Namaz: Drugo pitanje koje će biti postavljeno čovjeku odnosi se na namaz.
Ebu Basir kaže: “Čuo sam Imama Bakira, mir neka je s njim, da je rekao:
أَوَّلُ ما یُحاسَبُ بِهِ الْعَبْدُ الصَّلوةُ فإِنْ قُبِلَتْ قُبِلَ ما سِواها.
‘Prvo za šta će rob Božiji račun polagati jeste namaz, pa ako mu on bude prihvaćen, i ostala djela će mu biti prihvaćena.’”[5]
Prema tome, čovjek ovo bogatstvo koje mu je Uzvišeni Bog stavio na raspolaganje treba iskoristiti na najbolji način na putu pokornosti i robovanja Uzvišenom Gospodaru.
Imam Sedždžad, mir neka je s njim, Gospodaru svjetova obraća se sljedećim riječima:
…وَ عَمِّرْني ما کانَ عُمْري بِذْلَة في طاعَتِكَ، فَإذا کانَ عُمْري مَرْتَعاً لِلشَّیْطانِ فَاقْبِضْني إلَیْكَ قَبْلَ أنْ یَسْبِقَ مَقْتُكَ إلَیَّ أوْ یَسْتَحْکِمَ غَضَبُكَ عَلَيَّ.
“…Poživi me dokle god svoj život budem trošio u pokornosti prema Tebi! A bude li moj život tlo pogodno za šejtana, uzmi me onda Sebi prije negoli Ti mrzak postanem ili prije nego što se pojača srdžba Tvoja prema meni.”[6]
Zbog toga on u drugom dijelu ove dove moli Uzvišenog da mu pomogne u ispitivanju vlastitih djela i sviđanju računa sa samim sobom, te se Milostivom obraća na sljedeći način:
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اکْفِني ما یَشْغَلُنيِ الْإهْتِمامُ بِه وَ اسْتَعْمِلْني بِما تَسْئَلُني غَداً عَنْهُ وَ اسْتَفْرِغْ أَیّامي فیما خَلَقْتَني لَهُ.
“Bože! Blagoslovi Muhammeda i čeljad njegovu, i zaštiti me od onog o čemu me briga mori! Daj mi da radim ono o čemu ćeš me sutra pitati! Daj mi da svoje dane iscrpim u onome za šta si me stvorio!”[7]
Na razini obračunavanja sa samim sobom mora se poštovati sljedeće:
