Ogovaranje uništava dobra djela i vjeru; Ogovarač je izvan Božije zaštite

 

Uništavanje dobrih djela

Ogovaranje dovodi do propadanja i poništavanja dobrih djela koja čovjek čini.

Imam Sadik, mir neka je s njim, je rekao:

الْغِيبَةُ حَرَامٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ … الْغِيبَةُ تَأْكُلُ الْحَسَنَاتِ كَمَا تَأْكُلُ النَّارُ الْحَطَب.

“Ogovaranje je zabranjeno svakom muslimanu i ono, uistinu,  proždire dobra djela kao što vatra proždire drva ogrjevna”[1]

Čovjek nekad zbog ogovaranja upropasti sva dobra djela koja je dotad učinio, a nagrada za njih bit će upisana u knjigu onoga koga je ogovarao, u vezi s čim vam skrećemo pažnju na sljedeću predaju:

قَالَ رَسولُ الله، صلى الله عليه و آله: يُؤْتَى أَحَدُكُم يَوْمَ الْقِيَامَةِ فيُوقَفُ بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ تعالى وَ يُدْفَعُ إِلَيْهِ كِتَابُهُ فَلَا يَرَى حَسَنَاتِهِ فَيَقُولُ: إِلَهِي لَيْسَ هَذَا كِتَابِي فَإِنِّي لَا أَرَى فِيهَا طَاعَتِي. فَيَقُولُ له: إِنَّ رَبَّكَ لَا يَضِلُّ وَ لَا يَنْسَى و ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغْتِيَابِ النَّاسِ ثُمَّ يُؤْتَى بِآخَرَ وَ يُدْفَعُ إِلَيْهِ كِتَابُهُ فَيَرَى فِيهَا طَاعَاتٍ كَثِيرَةً فَيَقُولُ: إِلَهِي مَا هَذَا كِتَابِي فَإِنِّي مَا عَمِلْتُ هَذِهِ الطَّاعَاتِ فَيَقُولُ له: إِنَّ فُلَاناً اغْتَابَكَ فَدُفِعَتْ حَسَنَاتُهُ إِلَيْك.

“Božiji poslanik, s.a.v.a., kaže: ‘Na Danu sudnjem dovest će jednog od vas, pa će ga zaustaviti pred Bogom Uzvišenim te će mu knjiga njegova predana biti, pa u njoj svoja dobra djela vidjeti neće te će reći: Bože moj, ovo nije knjiga moja, pa ja u njoj ne vidim pokornost svoju! Bog će mu tad reći: Gospodar tvoj nikad ne zaboravlja niti previđa, a dobra djela tvoja uništilo je tvoje ogovaranje ljudi. Zatim će biti doveden drugi čovjek, pa će mu biti predana knjiga njegova te će u njoj vidjeti mnoga djela pokornosti, pa će reći: Bože moj, ovo nije knjiga moja, ja uistinu nisam učinio sva ova djela pokornosti. On će mu onda reći: Taj i taj čovjek te je ogovarao, pa su dobra djela njegova tebi predata.'”[2]

 

Ogovarač je izvan Božije zaštite

Imam Sadik, mir neka je s njim, je rekao:

مَنْ رَوَى عَلَى مُؤْمِنٍ رِوَايَةً يُرِيدُ بِهَا شَيْنَهُ وَ هَدْمَ مُرُوءَتِهِ لِيَسْقُطَ مِنْ أَعْيُنِ النَّاسِ أَخْرَجَهُ اللَّهُ مِنْ وَلَايَتِهِ إِلَى وَلَايَةِ الشَّيْطَانِ فَلَا يَقْبَلُهُ الشَّيْطَان.

“Ko god ispriča nešto protiv vjernika, želeći ga osramotiti i ukaljati njegovu čast, s ciljem da mu naruši ugled u društvu, Bog će ga izvesti iz zaštite Svoje u uvesti u zaštitu šejtanovu, ali šejtan ga neće prihvatiti.”[3]

 

Ogovaranje uništava čovjekovu vjeru

Plemeniti Poslanik, s.a.v.a., rekao je:

الْغِيبَةُ أَسْرَعُ فِي دينِ الرَجُلِ الْمُسْلِمِ مِنَ الْآكِلَةِ فِي جَوْفِهِ.

“Ogovaranjebrže uništava vjeru čovjekovu nego što vatra uništava utrobu njegovu.”[4]

Također je rekao i sljedeće:

الْغِيبَةَ وَ النَّمِيمَةُ يَحُتَّانِ الْاِيمانَ كما يَعْضِدُ الرّاعي الشَّجَرَةَ.

“Ogovaranje i prenošenje tuđih riječi stresaju vjerovanje kao što pastir stresa lišće sa stabla.”[5]