Položaj vjernika kod Boga

(prethodni tekst…)

Vjernik je kod Boga Uzvišenog izuzetno poštovan i omiljen. Bog voli vjernike i smatra ih časnim, jer u Kur'anu kaže:

وَلِلَّهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُولِهِ وَلِلْمُؤْمِنِينَ

“A čast je u Boga i Poslanika Njegova i u vjernika…” (El-Munafikun, 8)

Iz istog razloga se u suri el-Hudžurat u 11. ajetu kaže da će svaki onaj ko se bude izrugivao vjernicima ili ih bude oslovljavao ružnim nadimcima biti svrstan u skupinu nasilnika. A u drugom ajetu se kaže:

الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِى الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لاَ يَجِدُونَ إِلاَّ جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ

“One koji vjernike ogovaraju zato što zekat daju, a rugaju se i onima koji ih s mukom daju – Bog će ruglu izvrgnuti, i njih čeka patnja bolna.” (El- Tevbe, 79)

Također se u islamskim predajama prenosi da je poštivanje vjernika zapravo poštivanje Boga, a da je njegovo vrijeđanje i ponižavanje zapravo vrijeđanje i ponižavanje Prečasne Božije Biti te da izaziva srdžbu Njegovu. U jednoj Božanskoj predaji stoji da Bog objavljuje rat onima koji uznemiravaju vjernike:

 عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ، عليه السلام، قَالَ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِيَأْذَنْ بِحَرْبٍ مِنِّي مَنْ أَذَلَّ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنَ وَ لْيَأْمَنْ غَضَبِي مَنْ أَكْرَمَ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنَ.

Od Imama Sadika, mir neka je s njim, prenosi se da je rekao: “Uzvišeni Bog je rekao: ‘Neka se pripremi za rat protiv Mene onaj ko bude ponizio roba Moga, vjernika i neka se smatra bezbjednim od gnjeva Moga onaj ko se s poštovanjem bude odnosio prema robu Mome, vjerniku.’”[1]

Poslanik Božiji, s.a.v.a., rekao je:

…وَ مَنْ أَذَلَّ مُؤْمِناً أَذَلَّهُ اللَّه.

 “…A onoga ko vjernika ponizi, Bog će poniziti.”[2]

Imam Sadik, mir neka je s njim, kaže:

مَنْ حَقَّرَ مُؤْمِناً لِقِلَّةِ مَالِهِ حَقَّرَهُ اللَّهُ فَلَمْ يَزَلْ عِنْدَ اللَّهِ مَحْقُوراً حَتَّى يَتُوبَ مِمَّا صَنَع.

“Onoga ko bude omalovažavao vjernika zbog neznatnosti imetka njegova Bog će omalovažiti i ostat će kod Boga omalovažen sve dok se ne pokaje.”[3]

 

Čast vjernika veća je od svetosti Kabe

Tumačeći jednu rečenicu iz Nehdžul-belage (“Kada nastupi vrijeme dobra i…”[4]), Ibn Ebi Hadid prenosi predaju od Božijeg poslanika, s.a.v.a., u kojoj se kaže:

الخبر ما رواه جابر قال نَظَرَ رَسولُ الله، صلى الله عليه و آله و سلم، إِلَى الْكَعْبَةِ فقالَ مَرْحَبًا بِكَ مِنْ بَيْتٍ ما أَعْظَمَكَ وَ أَعْظَمَ حُرْمَتَكَ وَ الله إِنَّ الْمُؤْمِنَ أَعْظَمُ حُرْمةً مِنْكَ عِنْدَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ لِأَنَّ اللهَ حَرَّمَ مِنْكَ وَاحِدةً وَ مِنَ الْمُؤْمِنِ ثَلاثَةً دَمَهُ وَ مَالَهُ وَ أَنْ يَظُنَّ بِهِ ظَنَّ السُّوءِ.

“Predaja koju prenosi Džabir glasi: ‘Poslanik Božiji, s.a.v.a., je pogledao u Kabu i rekao: ‘Pozdravljam te, Kućo, koliko si samo veličanstvena ti, i koliko je velika svetost tvoja, a tako mi Boga, vjernik je kod Njega Uzvišenoga svetiji i od tebe; jer Bog od tebe je samo jedno zabranjenim učinio, dok od vjernika zabranio troje: krv njegovu, imetak njegov i da se o njemu ružno misli.’’”[5]

 

Napomena

Kao što smo već i ranije napomenuli, ono što kod Uzvišenog Boga više od bilo čega drugog ima značaj i vrijednost jeste bogobojaznost, dok druge stvari, kao što su novac, ugled, položaj, itd. nisu nikakav dokaz čovjekove uzvišenosti i omiljenosti kod Njega. Iz tog razloga, ni na jednog vjernika se ne smije gledati s visine, jer mi ne znamo ko su Božiji dobri prijatelji, budući da nutrinu svakog čovjeka poznaje jedino Gospodar Uzvišeni. Tako Plemeniti Poslanik, s.a.v.a., u jednom od svojih kazivanja govori sljedeće:

 إِنَّ اللَّهَ كَتَمَ ثَلَاثَةً فِي ثَلَاثَةٍ …وَ كَتَمَ وَلِيَّهُ فِي خَلْقِهِ …وَ لَا يزْرأنَّ أَحَدُكُمْ بِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِ اللَّهِ فَإِنَّهُ لَا يَدْرِي أَيُّهُمْ وَلِيُّ اللَّه .

“Bog Uzvišeni sakrio je tri stvari u druge tri: (…) i sakrio je prijatelja Svoga među ljudima (…), pa neka niko od vas nipošto ne omalovažava nikoga od robova Božijih, jer on ne zna ko od njih je Božiji prijatelj.”[6]

Tako i Imam Ali, mir neka je s njim, u jednoj predaji kaže:

 إِنَّ اللَّهَ أَخْفَى أَرْبَعَةً فِي أَرْبَعَةٍ… أَخْفَى وَلِيَّهُ فِي عِبَادِهِ فَلَا تَسْتَصْغِرَنَّ عَبْداً مِنْ عَبِيدِ اللَّهِ فَرُبَّمَا يَكُونُ وَلِيَّهُ وَ أَنْتَ لَا تَعْلَم.

“Bog Uzvišeni sakrio je četiri stvari u druge četiri: (…) i sakrio je prijatelja Svoga među robovima Svojim. Ne omalovažavaj zato nijednog od robova Božijih, jer on može biti prijatelj Njegov, a da ti to ne znaš.”[7]