Poslanje poslanika i položaj Kuće Časne.

 

Staza rječitosti, govor 143. Poslanje poslanika. Položaj Kuće Časne.

Allah je poslao poslanike i razlučio ih objavom Svojom. On ih je učinio dokazom Svojim pred stvorovima Svojim, tako da oni ne bi imali dokaze ni isprike nikakve. I On ih je pozvao govorom pouzdanim na put Istine. Znajte dobro, Allah doista poznaje stanje ljudi u cijelosti. Ne zato što On nije bio svjestan onoga što oni skrivaju od čuvanih tajni svojih i osjećanja unutarnjih, već da bi iskušao ko od njih najbolje postupa, tako da postoji nagrada, s obzirom na djela dobra, i kazna, s obzirom na djela zla.

Gdje su oni koji su tvrdili da su duboko upućeni u znanje, mimo nas, lažući i čineći nepravdu nama, iako nas je Allah visoko uzdigao a njih ponizio, nas obdario a njima uskratio, te nas uveo a njih istjerao. S nama se traži uputa, a sljepilo otklanja. Doista, imami su od Kurejša. Oni su usađeni u ogranak ovaj Hašima. Drugi, osim njih, neće biti prikladni, niti drugima, osim njih, pristoji da vode poslove.

Oni su prigrlili ono što je trenutno, a odgodili ono što dolazi kasnije; ostavili su čisto i piju zagađeno. Kao da gledam pokvarenog čovjeka njihovog kako je počinio nedopušteno, udružio se s njim, pomogao ga i slagao se s njim, sve dok kosa njegova nije posijedjela, a narav njegova dosegla kakvoću svoju. Produžio je dalje, ispuštajući pjenu poput bujice divlje, ne mareći za onog koga ona potapa ili poput vatre u slami koja ne shvaća šta spaljuje.

Gdje su umovi koji traže društvo svjetiljki upute i oči koje gledaju na svjetionike vrline? Gdje su srca Bogu posve okrenuta i predana pokornosti Bogu? Oni navaljuju prema prolaznostima i prepiru se nad nedopuštenim. Znamenja Dženneta i Džehennema podignuta su nad njima, ali su oni okrenuli lica svoja od Dženneta i djelima svojim uputili se Džehennemu. Gospodar njihov ih je pozvao, ali odbili su i leđa okrenuli. A šejtan ih je pozvao pa su se odazvali i prišli.

Preveli: Rusmir Mahmutćehajić i Mehmedalija Hadžić

وَ مِنْ خُطبَةٍ لهُ‏عليه السلام

مبعث الرسل‏عليهم السلام

بَعَثَ اللَّهُ رُسُلَهُ بِمَا خَصَّهُمْ بِهِ مِنْ وَحْيِهِ، وَ جَعَلَهُمْ حُجَّةً لَهُ عَلَى خَلْقِهِ، لِئَلَّا تَجِبَ الْحُجَّةُ لَهُمْ بِتَرْكِ الْإِعْذَارِ إِلَيْهِمْ، فَدَعَاهُمْ بِلِسَانِ الصِّدْقِ إِلَى سَبِيلِ الْحَقِّ. أَلَا إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى قَدْ كَشَفَ الْخَلْقَ كَشْفَةً؛ لَا أَنَّهُ جَهِلَ مَا أَخْفَوْهُ مِنْ مَصُونِ أَسْرَارِهِمْ وَ مَكْنُونِ ضَمَائِرِهِمْ؛ وَ لكِنْ »لِيَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً«فَيَكُونَ الثَّوَابُ جَزَاءً، وَ الْعِقَابُ بَوَاءً.

فضل أهل البيت‏عليهم السلام

أَيْنَ الَّذِينَ زَعَمُوا أَنَّهُمُ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ دُونَنَا، كَذِباً وَ بَغْياً عَلَيْنَا، أَنْ رَفَعَنَا اللَّهُ وَ وَضَعَهُمْ، وَ أَعْطَانَا وَ حَرَمَهُمْ، وَ أَدْخَلَنَا وَ أَخْرَجَهُمْ. بِنَا يُسْتَعْطَى الْهُدَى، وَ يُسْتَجْلَى الْعَمَى . إِنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ قُرَيْشٍ غُرِسُوا فِي هذَا الْبَطْنِ مِنْ هَاشِمٍ؛ لَا تَصْلُحُ عَلَى سِوَاهُمْ، وَ لَا تَصْلُحُ الْوُلَاةُ مِنْ غَيْرِهِمْ.

أهل الضلال

منهَا: آثَرُوا عَاجِلاً وَ أَخَّرُوا آجِلاً، وَ تَرَكُوا صَافِياً وَ شَرِبُوا آجِناً؛ كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى فَاسِقِهِمْ وَ قَدْ صَحِبَ الْمُنْكَرَ فَأَلِفَهُ، وَ بَسِئَ بِهِ وَ وَافَقَهُ، حَتَّى شَابَتْ عَلَيْهِ مَفَارِقُهُ، وَ صُبِغَتْ بِهِ خَلَائِقُهُ، ثُمَّ أَقْبَلَ مُزْبِداً كَالتَّيَّارِ لَا يُبَالِي مَا غَرَّقَ، أَوْ كَوَقْعِ النَّارِ فِي الْهَشِيمِ لَا يَحْفِلُ مَاحَرَّقَ!

 أَيْنَ الْعُقُولُ الْمُسْتَصْبِحَةُ بِمَصَابِيحِ الْهُدَى، وَ الْأَبْصَارُ الْلَّامِحَةُ إِلَى مَنَارِ التَّقْوَى! أَيْنَ الْقُلُوبُ الَّتِي وُهِبَتْ لِلَّهِ، وَ عُوقِدَتْ عَلَى طَاعَةِ اللَّهِ! ازْدَحَمُوا عَلَى الْحُطَامِ، وَ تَشَاحُّوا عَلَى الْحَرَامِ، وَ رُفِعَ لَهُمْ عَلَمُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ، فَصَرَفُوا عَنِ الْجَنَّةِ وُجُوهَهُمْ، وَ أَقْبَلُوا إِلَى النَّارِ بِأَعْمَالِهِمْ؛ وَ دَعَاهُمْ رَبُّهُمْ فَنَفَرُوا وَ وَلَّوْا، وَ دَعَاهُمُ الشَّيْطَانُ فَاسْتَجَابُوا وَ أَقْبَلُوا!