U predajama se, također,uznačajnoj mjeri preporučuje povjerenje, a mnoge od njih vrijednost povjerenja naglašavaju do te mjere da je Božiji poslanik, s.a.v.a., rekao:
لَيْسَ مِنَّا مَنْ خَانَ بِالْأَمَانَةِ.
“Nije naš onaj ko iznevjeri ukazano mu povjerenje.”[1]
U drugoj predaji je rekao:
لَا دِينَ لِمَنْ لَا أَمَانَةَ لَهُ.
“Nema vjere onaj u koga se povjerenja nema.”[2]
Imam Sadik, mir neka je s njim, je rekao:
لَا تَنْظُرُوا إِلَى طُولِ رُكُوعِ الرَّجُلِ وَ سُجُودِهِ فَإِنَّ ذَلِكَ شَيْءٌ اعْتَادَهُ فَلَوْ تَرَكَهُ اسْتَوْحَشَ لِذَلِكَ وَ لَكِنِ انْظُرُوا إِلَى صِدْقِ حَدِيثِهِ وَ أَدَاءِ أَمَانَتِهِ.
“Ne gledajte na dužinu trajanja čovjekovih rukua niti sedždi njegovih, jer to je nešto što mu je u naviku prešlo pa bi se, ako bi se toga prošao, rastužio, nego gledajte u iskrenost govora njegova i povjerljivost njegovu.”[3]
U drugoj predaji se prenosi da je ovaj velikan rekao:
…فَإِنَّ عَلِيّاً عليْهِ السَّلَامُ إِنَّمَا بَلَغَ مَا بَلَغَ بِهِ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِصِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ.
“…Uistinu je Ali, mir neka je s njim, dosegao onaj položaj koji je imao kod Poslanika, s.a.v.a., iskrenošću riječi svojih i ispunjenjem amaneta.”[4]
Božiji poslanik, s.a.v.a., je rekao:
آيَةُ النِّفاقِ ثَلَاثٌ إِذَا حَدَّثَ كَذَبَ وَ إِذَا وَعَدَ أَخْلَفَ وَ إِذَا ائْتُمِنَ خَانَ.
“Tri su znaka licemjera: Kada govori – laže, kada da riječ – pogazi je, i kada mu se povjeri – iznevjeri.”[5]
[1]Miškatu–l–anvar, str. 52.
[2]Biharu–l–anvar, bejrutsko izdanje, sv. 73, str. 116.
[3]Nuru–l–sekalejn, sv. 1, str. 496. Hadis ovakvog sadržaja zabilježen je i u sljedećim djelima: Usuli Kafi, sv. 2, str. 105; ‘Ujun Akhbari-l-Ridha, sv. 2, str. 51.
[4]Usulu Kafi, sv. 2, str. 105, bab al-sidk va ada’ al-amanet, hadis 5.
[5]Sunen al-Nesai, sv. 8, str. 117.
