U ime Allaha Milostivog Samilosnog!
1. Bože moj,
nemam posrednika Tebi osim blagih djela dobrote Tvoje,
niti ikakvog puta da Ti dođem osim blagih darova milosti Tvoje,
i zagovora Vjesnika Tvog, glasnika milosti, izbavitelja Zajednice iz pometnje.
Učini to dvoje vezom mojom za dosezanje oprosta Tvog,
i neka me odvedu dosezanju zadovoljstva Tvog!
Nada moja sjahala je u svetom području blagostivosti Tvoje,
čežnja moja zapaljena je u dvorištu darežljivosti Tvoje.
Tako, ispuni moje očekivanje od Tebe,
opečati posao moj dobrom,
i smjesti me među odabrane prijatelje Svoje,
one koje si postavio usred Vrta Svog,
i nastanio u boravištu časti Svoje,
čije si oči obveselio gledanjem u Te u Danu susreta s Tobom,
i koje si učinio nasljednicima položaja iskrenosti u blizini Svojoj!
2. O Onaj od Kojeg blagostivijeg dosezatelji ne dosežu
i od Kojeg milosnijeg nastojatelji ne nalaze,
o Najbolji od onih s kojima se usamljeni usamljuje,
o Najnježniji od onih u kojih se izgnani sklanja,
prema prostranstvu oprosta Tvog ispružio sam ruku svoju,
za skut blagostivosti Tvoje čvrsto sam se uhvatio,
pa ne pokaži mi uskraćivanje i ne pogodi me razočarenjem i gubljenjem,
o Uslišatelju moljenja, o Najmilosniji od milosnih!
(U prijevodu Rusmira Mahmutćehajića i Mehmedalije Hadžića)
مُنَاجَاتُ الْمُتَوَسِّلِينَ
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
إِلَـهِي لَيْسَ لِي وَسِيلَةٌ إِلَيْكَ إِلاَّ عَوَاطِفُ رَأْفَتِكَ،
وَ لاَ لِي ذَرِيعَةٌ إِلَيْكَ إِلاَّ عَوَارِفُ رَحْمَتِكَ،
وَ شَفَاعَةُ نَبِيِّكَ نَبِىِّ الرَّحْمَةِ،
وَ مُنْقِذِ الأُمَّةِ مِنَ الْغُمَّةِ،
فَاجْعَلْهُمَا لِي سَبَبًا إِلَى نَيْلِ غُفْرَانِكَ،
وَ صَيِّرْهُمَا لِي وُصْلَةً إِلَى الْفَوْزِ بِرِضْوَانِكَ،
وَ قَدْ حَلَّ رَجَائِي بِحَرَمِ كَرَمِكَ،
وَ حَطَّ طَمَعِي بِفِنَاءِ جُودِكَ،
فَحَقِّقْ فِيكَ أَمَلِي،
وَ اخْتِمْ بِالْخَيْرِ عَمَلِي،
وَ اجْعَلْنِي مِنْ صَفْوَتِكَ الَّذِينَ أَحْلَلْتَهُمْ بُحْبُوحَةَ جَنَّتِكَ،
وَ بوَّأْتَهُمْ دَارَ كَرَامَتِكَ،
وَ أَقْرَرْتَ أَعْيُنَهُمْ بِالنَّظَرِ إِلَيْكَ يَوْمَ لِقَائِكَ،
وَ أَوْرَثْتَهُمْ مَنَازِلَ الصِّدْقِ فِي جِوَارِكَ،
يَا مَنْ لاَ يَفِدُ الْوَافِدُونَ عَلَى أَكْرَمَ مِنْهُ،
وَ لاَ يَجِدُ الْقَاصِدُونَ أَرْحَمَ مِنْهُ،
يَا خَيْرَ مَنْ خَلاَ بِهِ وَحِيدٌ،
وَ يَا أَعْطَفَ مَنْ أَوَى إِلَيْهِ طَرِيدٌ،
إِلَى سَعَةِ عَفْوِك مَدَدْتُ يَدِي،
وَ بِذَيْلِ كَرَمِكَ أَعْلَقْتُ كَفِّي،
فَلاَ تُولِنِي الْحِرْمَانَ،
وَ لاَ تُبْلِنِي بِالْخَيْبَةِ وَ الْخُسْرَانِ،
يَا سَمِيعَ الدُّعَاءِ [يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ].