U ime Allaha Milostivog Samilosnog!
1. Bože moj,
jezici ne uspijevaju dosegnuti hvalu Tvoju,
koja priliči veličanstvu Tvom,
umovi su nesposobni da shvate srčiku ljepote Tvoje,
oči klonu pred gledanjem slave Lica Tvog,
i nisi dodijelio stvorovima nikakav put da Te saznaju
izuzev nesposobnosti da Te saznaju!
2. Bože moj,
smjesti nas među one u vrtovima
od čijih je dahova drveće čeznje za Tobom zadobilo čvrst korijen
i skupinu čija su srca obuzeta gorljivošću ljubavi Tvoje.
Oni traže sklonište u gnijezdima razmišljanja,
hrane se u vrtovima bliskosti i otkrivanja,
piju sa zdenaca ljubavi čašam milosti blage,
i ulaze u pojilišta ljubavi gorljive.
Zastor je podignut s očiju njihovih,
tama sumnje rastjerana iz vjerovanja njihovih i najunutarnjijih misli njihovih,
smutnja dvojenja istjerana iz srca njihovih i tajnih misli njihovih,
grudi njihove proširene potvrdom znanja istinitog,
težnje njihove uznesene srećom koja prethodi dobrom u odricanju,
piće njihovo slatko s vrela predanosti djelima dobrim,
tajne misli njihove dražesne u zbornicama bliskosti,
misli njihove sigurne u mjestu užasa,
duše njihove smirene povratkom Gospodaru gospodara,
duhovi njihovi dosegli sigurnost uspjehom i napretkom,
oči njihove obveseljene gledanjem Voljenog njihovog,
stanište njihovo nastanjeno dosezanjem traženog i postizanjem očekivanog,
a trgovina njihova donijela dobit prodajom svijeta ovog za budući!
3. Bože moj,
kako su za srca prijazne misli koje nadahnjuju sjećanje na Te,
kako slatko putovanje Tebi zamišljanjima na putima nevidljivih svjetova,
kako ugodan okus ljubavi Tvoje,
kako ushitno piće bliskosti Tvoje!
Zato daj nam utočište od Tvog progona i Tvog udaljavanja,
i smjesti nas među najodabranije od znalaca Tvojih,
najpravednije od robova Tvojih,
najistinitije od pokoravatelja Tvojih,
najiskrenije od služitelja Tvojih,
o Svemogući, Veličanstveni,
Blagostivi, Darivatelju,
tako Ti Milosti, o Najmilosniji od milosnih!
(U prijevodu Rusmira Mahmutćehajića i Mehmedalije Hadžića)
مُنَاجَاتُ الْعَارِفِينَ
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
إِلَهِي قَصُرَتِ الأَلْسُنُ عَنْ بُلُوغِ ثَنَائِكَ كَمَا يَلِيقُ بِجَلاَلِكَ،
وَ عَجَزَتِ الْعُقُولُ عَنْ إِدْرَاكِ كُنْهِ جَمَالِكَ،
وَ انْحَسَرَتِ الأَبْصَارُ دُونَ النَّظَرِ إِلَى سُبُحَاتِ وَجْهِكَ،
وَ لَمْ تَجْعَلْ لِلْخَلْقِ طَرِيقاً إِلى مَعْرِفَتِكَ،
إِلاَّ بِالْعَجْزِ عَنْ مَعْرِفَتِكَ،
إِلَهِي فَاجْعَلْنَا مِنَ الَّذِينَ تَرَسَّخَتْ أَشْجَارُ الشَّوْقِ إِلَيْكَ فِي حَدَائِقِ صُدُورِهِمْ،
وَ أَخَذَتْ لَوْعَةُ مَحَبَّتِكَ بِمَجَامِعِ قُلُوبِهِمْ،
فَهُمْ إِلَى أَوْكارِ الأَفْكَارِ يَأْوُونَ،
وَ فِي رِيَاضِ الْقُرْبِ وَ الْمُكَاشَفَةِ يَرْتَعُونَ،
وَ مِنْ حِيَاضِ الْمَحَبَّةِ بِكَأْسِ الْمُلاَطَفَةِ يَكْرَعُونَ،
وَ شَرَايِعَ الْمُصَافَاتِ يَرِدُونَ،
قَدْ كُشِفَ الْغِطَاءُ عَنْ أَبْصَارِهِمْ،
وَ انْجَلَتْ ظُلْمَةُ الرَّيْبِ عَنْ عَقَائِدِهِمْ وَ ضَمَائِرِهِمْ،
وَ انْتَفَتْ مُخَالَجَةُ الشَّكِّ عَنْ قُلُوبِهِمْ وَ سَرَائِرِهِمْ،
وَ انْشَرَحَتْ بِتَحْقِيقِ الْمَعْرِفَةِ صُدُورُهُمْ،
وَ عَلَتْ لِسَبْقِ السَّعَادَةِ فِي الزَّهَادَةِ هِمَمُهُمْ،
وَ عَذُبَ فِي مَعِينِ الْمُعَامَلَةِ شِرْبُهُمْ،
وَ طَابَ فِي مَجْلِسِ الأُنْسِ سِرُّهُمْ،
وَ أَمِنَ فِي مَوْطِنِ الْمَخافَةِ سِرْبُهُمْ،
وَ اطْمَأَنَّتْ بِالرُّجُوعِ إِلَى رَبِّ الإرْبَابِ أَنْفُسُهُمْ،
وَ تَيَقَّنَتْ بِالْفَوْزِ وَ الْفَلاَحِ أَرْوَاحُهُمْ،
وَ قَرَّتْ بِالنَّظَرِ إِلَى مَحْبُوبِهِمْ أَعْيُنُهُمْ،
وَ اسْتَقَرَّ بِإِدْرَاكِ السُّؤْلِ وَ نَيْلِ الْمَأْمُولِ قَرَارُهُمْ،
وَ رَبِحَتْ فِي بَيْعِ الدُّنْيَا بِالأَخِرَةِ تِجَارَتُهُمْ،
إِلَهِي مَا أَلَذَّ خَوَاطِرَ الإِلْهَامِ بِذِكْرِكَ عَلَى الْقُلُوبِ،
وَ مَا أَحْلَى الْمَسِيرَ إِلَيْكَ بِالأَوْهَامِ فِي مَسَالِكِ الْغُيُوبِ،
وَ مَا أَطْيَبَ طَعْمَ حُبِّكَ، وَ مَا أَعْذَبَ شِرْبَ قُرْبِكَ،
فَأَعِذْنَا مِنْ طَرْدِكَ وَ إِبْعَادِكَ، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَخَصِّ عَارِفِيكَ،
وَ أَصْلَحِ عِبَادِكَ، وَ أَصْدَقِ طَائِعِيكَ،
وَ أَخْلَصِ عُبَّادِكَ، يَا عَظِيمُ يَا جَلِيلُ،
يَا كَرِيمُ يَا مُنِيلُ، بِرَحْمَتِكَ وَمَنِّكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
