Mudrost i prosvijećenost srca:
Božiji poslanik, s.a.v.a., je rekao:
ما أخْلَصَ عَبْدٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أرْبَعینَ صَباحاً إلّا جَرَتْ یَنابیعُ الحِکْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلی لِسانِهِ.
“Nijedan rob neće Bogu Uzvišenom četrdeset zora posvetiti, a da neće poteći vrela mudrosti iz srca njegovog na usta njegova.”[1]
Vrijednost srca i položaj duše shvatiti,
Sem isposništvom ne može se ostvariti,
Tijelo svoje čistijim od duše načinit ćeš,
Pošto četrdeset dana u zatvoru provedeš,
Čovjek u zatvoru časti se domogne,
Jusuf zbog toga u zatvoru onom odsjede,
Kreni iza zastora i budan budi,
Osamljenik iza zastora tajni budi![2]
Mudrost i spoznaja:
Mudrost i spoznaja su, također, učinci i koristi iskrenosti, a to se ponajbolje vidi iz navedenih predaja.
Poniznost svega osim Boga pred iskrenim čovjekom:
إنَّ الْمُؤمِنَ لَیَخْشَعُ لَهُ کُلُّ شَيْءٍ وَ یَهابُهُ کُلُّ شَيءٍ ثُمَّ قالَ: إذا کانَ مُخْلِصاً لِلَّهِ أخافَ اللهُ مِنْهُ کُلَّ شَيْءٍ حَتی هَوامَّ الْأرْضَ وَ سِباعَها وَ طَیْرَ السَّماءِ.
“Uistinu se pred vjernikom sve pokorava skrušeno i ponizno, i sve pred njim strahopoštovanje osjeća.” Zatim je rekao: “Ako bude iskreno Bogu posvećen, Bog će dati da ga se sve drugo boji, čak i kukci na zemlji i ptice na nebu.”[3]
Božije upravljanje u svemu i čuvanje od neuspjeha u poslovima:
قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ لا أطَّلِعُ عَلی قَلْبِ عَبْدٍ فَأعْلَمُ مِنْهُ حُبَّ الْإخْلاصِ لِطاعَتي وَ لِوَجْهي وَ ابْتِغاءَ مَرْضاتي إلّا تَوَلَّیْتُ تَقْوِیمَهُ وَ سِیاسَتَهُ.
“Bog Uzvišeni je rekao: ‘Neću pogledati srce nijednog roba Svoga nalazeći da iskrenost voli radi pokornosti Meni, radi pažnje Moje i radi zadovoljstva Moga, a da neću preuzeti brigu o njemu i vodstvo nad njim.”[4]
Blagostanje i uspješnost:
Zapovjednik pravovjernik, mir neka je s njim, kaže:
…أخْلِصُوا أعْمالَکُمْ تَسْعَدُوا.
“…Budite iskreni u djelima vašim, usrećit ćete se.”[5]
I rekao je:
الْإخْلاصُ أعْلی فَوْزٍ.
“Iskrenost je najveći uspjeh.”[6]
Uzdizanje djela i njihovo prihvatanje:
Časni Poslanik, s.a.v.a., je rekao:
أیُّهَا النّاسُ أخْلِصُوا أعْمالَکُمْ لِلَّهِ تَعالی فَإنَّ اللهَ لا یَقْبَلُ إلّا ما خَلُصَ لَهُ.
“O ljudi! Djela svoja Bogu Uzvišenom posvetite, jer Bog prihvata samo ono što je Njemu posvećeno.”[7]
Kakva dobra učinismo pa da jednog dana,
Dobra naknada nama bude dana,
Kol'ko druga i sudruga koliko načinismo,
Gospodaru, Stvoritelju, Jednom, Jedinom?
Šarenu lažu mi u ruke svoje uzesmo,
Na zemlji blistavi biser mi ostavismo!
Savršenost ibadeta:
Imam Dževad, mir neka je s njim, je rekao:
أفْضَلُ الْعِبادَةِ الْإخْلاصُ.
“Najbolji ibadet je iskrenost.”
Dakle, osnova ibadeta je iskrenost, a sva ostala djela pod okriljem iskrenosti postaju ibadeti i bivaju potpuna.
Naravno, i druge koristi proizlaze iz iskrenosti[8], a oni koji žele dalje istraživati trebaju se obratiti djelima koja o tome govore.
[1] Biharu-l-anvar, Bejrut, sv. 67, str. 242; ‘Ujun Akhbari-l-Ridha, sv. 2, str. 68. Ovaj hadis je, uz omanje razlike, zailježen i u djelima ‘Uddetu-l-da‘i (Bejrut, str. 232), Biharu-l-anvar (sv. 67, str. 249.) i Al-Targib va-l-tarhib (sv. 1, str. 56).
[2] Šejh Behai: Keškul, sv. 1, Kom, Tab‘ va nashr, str. 74.
[3] Biharu-l-anvar, sv. 67, str. 248, hadis 21.
[4] Isto, sv. 82, str. 136, hadis 16; Misbahu-l-Šari‘a, bab al-sujud.
[5] Fihrist-e mozuijje Gurer, str. 93.
[6] Isto, 91.
[7] Tefsiru Kurtubi, sv. 5, str. 180, tumačenje 36. ajet sure En-Nisa.
[8] Neke od tih koristi su sljedeće: prihvatanje Božije vlasti i izlazak iz šejtanske, sloboda (slobodoumnost i oslobođenost od robovanja bilo kome osim Bogu), uspjeh i blagoslov, besprijekornost u djelovanju, velikodušnost i visoke težnje, blaženstvo i sretan kraj itd. Sve spomenuto se vrlo jasno razumije iz navedenih predaja.
