Staza rječitosti, govor 93. Hvala Božija i pohvala vjerovjesnika. Dio govora istog o vjerovjesnicima i o Vjerovjesniku Časnom i potomcima njegovim.
Uzvišen je Allah, Kojem se vrhunci odvažnosti ne mogu primaći, niti Ga tanahnost razuma može pronaći. On je tako prvi da ne postoji nikakva krajnost za Njega da bi u njoj bio sadržan, niti ima bilo kakvog kraja za Njega gdje bi On prestao.
On ih je položio na najboljem mjestu polaganja i nastanio ih na najboljem mjestu boravljenja. Njih su predavale jedna drugoj kičme najplemenitije u materice najčistije. Uvijek kada bi umro prethodnik od njih, nasljednik sljedeći podigao bi se radi vjere Božije, sve dok ta čast Boga Uzvišenog nije dospjela do Muhammeda – mir i blagoslovi Božiji neka su na nj i na potomke njegove! Allah ga je izveo iz roda najodabranijeg i najčasnijeg mjesta zasada, od stabla istog iz kojeg je On izveo vjerovjesnike Svoje i podigao povjerenike Svoje. Porodica njegova je porodica najbolja, rodbina njegova je rodbina najbolja, a stablo njegovo je stablo najbolje. Ono je izraslo u području svetom i izdiglo se u plemenitosti. Grane njegove su dugačke, a plodovi mu ne mogu biti dosegnuti.
On je predvodnik svih koji su Boga svjesni i svjetlo za one koji su upućeni. Svjetiljka je čiji plamen sija, krijesnica čija je svjetlost blistava i kremen čija je iskra žarka. Put životni njegov je ispravan, pravac je njegov usmjeren, govor je njegov odlučan, a presuda njegova pravedna. Allah ga je poslao nakon što je vrijeme neko prekinuto slanje poslanika, kada su ljudi zapali u pogrješke djelovanja i neznanje.
Neka vam se Allah smiluje!
Neka Allah izlije milost Svoju na vas!
Radite u skladu sa znacima jasnim, jer je put utrt i vodi kući sigurnosti, dok ste vi u mjestu traženja blagodati Božije i imate vremena i mogućnosti. Listovi su rašireni, pera pišu, tijela su zdrava, jezici nesputani, kajanje se prihvaća, a djela primaju.
Preveli: Rusmir Mahmutćehajić i Mehmedalija Hadžić
وَ مِنْ خُطبَةٍ لهُعليه السلام
و فيها يصف اللَّه تعالى ثم يبين فضل الرسول الكريم و أهل بيته ثم يعظ الناس
اللَّه تعالى
فَتَبَارَكَ اللَّهُ الَّذِي لاَ يَبْلُغُهُ بُعْدُ الْهِمَمِ، وَ لاَ يَنَالُهُ حَدْسُ الْفِطَنِ، الْأَوَّلُ الذِي لاَ غَايَةَ لَهُ فَيَنْتَهِي، وَ لا آخِرَ لَهُ فَيَنْقَضِيَ.
و منها في وصف الانبياء:
فَاسْتَوْدَعَهُمْ في أَفْضَلِ مُسْتَوْدَعٍ، وَ أَقَرَّهُمْ فِي خَيْرِ مُسْتَقَرٍّ، تَنَاسَخَتْهُمْ كَرَائِمُ الْأَصْلابِ إلَى مُطَهَّرَاتِ الْأَرْحَامِ؛ كُلَّمَا مَضَى مِنْهُمْ سَلَفٌ، قَامَ مِنْهُمْ بِدِينِ اللَّهِ خَلَفٌ.
رسول اللَّه و آل بيته
حَتَّى أَفْضَتْ كَرَامَةُ اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى إِلَى مُحَمَّدٍصلى الله عليه وآله وسلم؛ فَأَخْرَجَهُ مِنْ أَفْضَلِ الْمَعَادِنِ مَنْبِتاً، وَ أَعَزِّ الْأُرُومَاتِ مَغْرِساً؛ مِنَ الشَّجَرَةِ الَّتي صَدَعَ مِنْهَا أَنْبِيَاءَهُ، وَ انْتَجَبَ مِنْهَا أُمَنَاءَهُ. عِتْرَتُهُ خَيْرُ الْعِتَرِ، وَ أُسْرَتُهُ خَيْرُ الْأُسَرِ، وَ شَجَرَتُهُ خَيْرُ الشَّجَرِ؛ نَبَتَتْ فِي حَرَمٍ؛ وَ بَسَقَتْ فِي كَرَمٍ؛ لَهَا فُرُوعٌ طِوَالٌ؛ وَ ثَمَرٌ لاَ يُنَالُ؛ فَهُوَ إِمَامُ مَنِ اتّقَى، وَ بَصِيرَةُ مَنِ اهْتَدَى، سِرَاجٌ لَمَعَ ضَوءُهُ، وَ شِهَابٌ سَطَعَ نُورُهُ، وَ زَنْدٌ بَرَقَ لَمْعُهُ؛ سِيرَتُهُ الْقَصْدُ، وَ سُنَّتُهُ الرُّشْدُ، وَ كَلامُهُ الْفَصْلُ، وَ حُكْمُهُ الْعَدْلُ؛ أَرْسَلَهُ عَلَى حِينِ فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُلِ؛ وَ هَفْوَةٍ عَنِ الْعَمَلِ، وَ غَبَاوَةٍ مِنَ الْأُمَمِ.
عظة الناس
اعْمَلُوا، رَحِمَكُمُ اللَّهُ، عَلَى أَعْلاَمٍ بَيِّنَةٍ، فَالطَّرِيقُ نَهْجٌ يَدْعُو إِلَى دَارِ السَّلامِ، وَ أَنْتُمْ فِي دَارِ مُسْتَعْتَبٍ عَلَى مَهَلٍ وَ فَرَاغٍ؛ وَالصُّحُفُ مَنْشُورَةٌ، وَ الْأَقْلاَمُ جَارِيَةٌ، وَ الْأَبْدَانُ صَحِيحَةٌ، وَ الْأَلْسُنُ مُطْلَقَةٌ، وَ التَّوْبَةُ مَسْمُوعَةٌ، وَ الْأَعْمَالُ مَقْبُولَةٌ.
