Nagrada za posjećivanje bolesnika

O nagradi za posjećivanje bolesnika također se prenose brojne predaje, od kojih ćemo navesti nekoliko primjera.

Imam Rida, mir neka je s njim, rekao je:

أَيُّمَا مُؤْمِنٍ عَادَ أَخَاهُ فِي مَرَضِهِ فَاِنْ كانَ حِينَ يُصْبِحُ شَيَّعَهُ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ فَإِذَا قَعَدَ عِنْدَهُ غَمَرَتْهُ الرَّحْمَةُ وَ اسْتَغْفَرُوا لَهُ حَتّي يُمْسِيَ وَ إنْ كانَ مَسَاءً كَانَ لَهُ مِثْلُ ذَلِكَ حَتَّى يُصْبِحَ

“Svakog vjernika koji posjeti svoga bolesnog brata, ako to bude ujutro, prati sedamdeset hiljada meleka. Pa kada sjedne kod njega na nj se spusti milost Božija, a meleci oprost za njega traže sve dok se ne smrkne. A ako to bude uvečer, slijedi mu isto sve dok ne svane.”[1]

U drugoj predaji čitamo da je Božiji Poslanik, s.a.v.a., rekao:

أَيُّمَا مُؤْمِنٍ عَادَ مَرِيضًا خَاضَ فِي الرَّحْمَةِ فَإِذَا قَعَدَ عِنْدَهُ اِسْتَنْقَعَ فِيهَا فَإِذَا عَادَهُ غُدْوَةً صَلَّى عَلَيْهِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ إِلَى أَنْ يُمْسِيَ وَ إِنْ عَادَهُ عَشِيَّةً صَلَّى عَلَيْهِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ حَتَّى يُصْبِحَ

“Koji god vjernik krene u posjetu bolesniku zagazi u milost Božiju, a kada sjedne kod njega, sav se u nju zagnjuri. Pa ako ga posjeti ujutro, sedamdeset hiljada meleka mole za njega sve dok se ne smrkne, a ako ga posjeti uvečer, sedamdeset hiljada meleka mole za njega sve dok ne svane.”[2]

Božiji Poslanik, s.a.v.a., rekao je:

 إذا عادَ الرَّجُلُ أخاهُ الْمُسْلِمَ مَشيَ في خُرافَةِ الْجَنَّةِ حَتَّي يَجْلِسَ فَاِذا جَلَسَ غَمَرَتْهُ الرَّحْمَةُ فَاِنْ كانَ غُدْوَةً صَلي عَلَيْهِ سَبْعُونَ ألْفَ مَلَكٍ حَتَّي يُصْبِحَ

“Kada čovjek krene u posjetu bratu muslimanu korača kroz ubrano voće džennetsko, sve dok ne sjedne, pa kada sjedne, milost Božija ga preplavi. Bude li to učinio ujutro, sedamdeset hiljada meleka će ga blagosiljati sve dok ne svane novi dan.”[3]

Sejjid Radi, Bog mu se smilovao, također prenosi predaju od Poslanika Božijeg, s.a.v.a., o istom:

مَنْ عَادَ مَرِيضًا لَمْ يَزَلْ يَخُوضُ الرَّحْمَةَ حَتَّى يَجْلِسَ فَإِذَا جَلَسَ اُغْتُمُسَ فِيهَا

 “Ko krene u posjetu bolesniku, stane gaziti u milost Božiju sve dok ne sjedne, pa kada sjedne, sav se u nju zagnjuri.”[4]

Od drugova Poslanika trgovac jedan oboli

I on u bolesti toj poput strune se stanji.

 

Mustafa mu dođe u posjetu,

Jer narav mu sva blagost i plemenitost bi.

 

U tvom posjećivanju bolesnika ima koristi,

Korist toga opet tebi će se vratiti![5]