Dio 197. govora “Staze rječitosti”.
Allah Uzvišeni je izaslao Muhammeda – mir i blagoslovi Božiji neka su na nj i na porodicu njegovu! – s Istinom u vrijeme kada je kraj svijeta približen, a budući svijet gotovo na domaku, kada je sjaj njegov preinačen u tminu nakon blistanja, pa je on na nogama sa stanovnicima svojim. Površ mu je postala gruba, a rasap blizak. Bijaše to tokom iscrpljenja roka njegova, uz približavanje znamenja njegovih, stradanje žitelja njegovih, kidanje spojnica njegovih, raspršenje povoda njegovih, zatiranje znakova njegovih, otkrivanje skrivenosti njegovih i skraćivanje duljine njegove. Allah ga je učinio dostavljačem poruke Svoje, počašću za narod njegov, proljećem za ljude vremena njegova, uzvišenjem za podržatelje i čašću za pomagače njegove.
Onda mu je On objavio Poslanicu kao svjetlo čiji je plamen neugasiv, svjetiljku čiji sjaj ne može iščeznuti, more čije dno nije moguće dosegnuti, put čiji pravac ne odvodi na stranputicu, luču čija svjetlost ne potamnjuje, razdvajatelja čiji dokaz ne slabi, objašnjenje čiji temelji ne mogu biti srušeni, liječenje koje ne ostavlja bojazan nikakvu od bolesti, veličinu čije pristalice ne mogu biti poražene, Istinu čije pomagače nije moguće uniziti. Prema tome, ona je rudnik vjerovanja i bit njegova, vrelo znanja i oceani njegovi, vrt pravde i zdenci njegovi, kamen temeljac islama i zgrada njegova, doline istine i ravnice njezine, te ocean koji iz-vlačitelji vode ne mogu isprazniti, vrela koja crpitelji vode ne mogu isušiti, pojilišta koja oni koji dolaze da bi uzeli vodu iz njih ne mogu iscrpsti, zastajališta od kojih putnici ne mogu skrenuti, znaci koje namjernici ne promašuju vidjeti i uzvisine koje oni koji im se približavaju ne mogu nadmašiti.
Allah je nju učinio gasiteljem žeđi učenih, proljećem srca pravnika, stazom glavnom za pute dobrih, liječenjem poslije kojega nestaje bolest, svjetlošću s kojom nema tmine, užetom čija je veza čvrsta, utvrdom čiji je vrh nerazrušiv, čašću za onoga koji je slijedi, mirom za onoga koji u nju uđe, uputom za onoga koji je prati, opravdanjem za onoga koji je usvoji, dokazom za onoga koji njome dokazuje, svjedokom za onoga koji njome raspravlja, pobjedom za onoga koji njome uvjerava, nosačem za onoga koji je nosi, nosiljkom za onoga koji se koristi njome, znakom za onoga koji traži putokaz, štitom za onoga koji se zaštićuje, znanjem za onoga koji shvaća, kazivanjem za onoga ko je prenosi i presudom za onoga koji sudi.
Preveli: Rusmir Mahmutćehajić i Mehmedalija Hadžić
الرسول الاعظم
ثُمَّ إِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ بَعَثَ مُحَمَّداًصلى الله عليه وآله وسلم بِالْحَقِّ حِينَ دَنَا مِنَ الدُّنْيَا الْاِنْقِطَاعُ، وَ أَقْبَلَ مِنَ الْآخِرَةِ الْاِطِّلاَعُ،وَ أَظْلَمَتْ بَهْجَتُهَا بَعْدَ إِشْرَاقٍ، وَ قَامَتْ بِأَهْلِهَا عَلَى سَاقٍ، وَ خَشُنَ مِنْهَا مِهَادٌ، وَ أَزِفَ مِنْهَا قِيَادٌ، فِي انْقِطَاعٍ مِنْ مُدَّتِهَا، وَاقْتِرَابٍ مِنْ أَشْرَاطِهَا، وَ تَصَرُّمٍ مِنْ أَهْلِهَا، وَ انْفِصَامٍ مِنْ حَلْقَتِهَا، وَ انْتِشَارٍ مِنْ سَبَبِهَا، وَ عَفَاءٍ مِنْ أَعْلاَمِهَا، وَ تَكَشُّفٍ مِنْ عَوْرَاتِهَا، وَ قِصَرٍ مِنْ طُولِها.
جَعَلَهُ اللَّهُ بَلاَغاً لِرِسَالَتِهِ، وَ كَرَامَةً لِأُمَّتِهِ، وَ رَبِيعاً لِأَهْلِ زَمَانِهِ،وَ رِفْعَةً لأَعْوَانِهِ، وَ شَرَفاً لأَنْصَارِهِ.
القرآن الكريم
ثُمَّ أَنْزَلَ عَلَيْهِ الْكِتَابَ نُوراً لاَ تُطْفَأُ مَصَابِيحُهُ، وَ سِرَاجاً لاَ يَخْبُو تَوَقُّدُهُ، وَ بَحْراً لاَ يُدْرَكُ قَعْرُهُ، وَ مِنْهَاجاً لاَ يُضِلُّ نَهْجُهُ،وَ شُعَاعاً لاَ يُظْلِمُ ضَوْءُهُ، وَ فُرْقَاناً لاَ يَخْمَدُ بُرْهَانُهُ، وَ تِبْيَاناً لاَ تُهْدَمُ أَرْكَانُهُ. وَ شِفَاءً لاَ تُخْشَى أَسْقَامُهُ، وَ عِزًّا لاَ تُهْزَمُ أَنْصَارُهُ،وَ حَقًّا لاَ تُخْذَلُ أَعْوَانُهُ. فَهُوَ مَعْدِنُ الْإِيَمانِ وَ بُحْبُوحَتُهُ، وَ يَنَابِيعُ الْعِلْمِ وَ بُحُورُهُ، وَ رِيَاضُ الْعَدْلِ وَ غُدْرَانُهُ، وَ أَثَافِيُّ الْإِسْلامِ وَ بُنْيَانُهُ، وَ أَوْدِيَةُ الْحَقِّ وَ غِيطَانُهُ. وَ بَحْرٌ لاَ يَنْزِفُهُ الْمُسْتَنْزِفُونَ، وَ عُيُونٌ لاَ يُنْضِبُهَا الْمَاتِحُونَ وَ مَنَاهِلُ لاَ يُغِيضُهَا الْوَارِدُونَ، وَ مَنَازِلُ لاَ يَضِلُّ نَهْجَهَا الْمُسَافِرُونَ، وَ أَعْلاَمٌ لاَ يَعْمَى عَنْهَا السَّائِرُونَ، وَ آكامٌ لاَ يَجُوزُ عَنْهَا الْقَاصِدُونَ.
جَعَلَهُ اللَّهُ رِيًّا لِعَطَشِ الْعُلَمَاءِ وَ رَبِيعاً لِقُلُوبِ الْفُقَهَاءِ، وَ مَحَاجَّ لِطُرُقِ الصُّلَحَاءِ، وَ دَوَاءً لَيْسَ بَعْدَهُ دَاءٌ، وَ نُوراً لَيْسَ مَعَهُ ظُلْمَةٌ، وَ حَبْلاً وَثِيقاً عُرْوَتُهُ، وَ مَعْقِلاً مَنِيعاً ذِرْوَتُهُ، وَ عِزًّا لِمِنِ تَوَلاَّهُ، وَ سِلْماً لِمَنْ دَخَلَهُ، وَ هُدًى لِمَنِ انْتَمَّ بِهِ، وَ عُذْراً لِمَنْ انْتَحَلَهُ، وَ بُرْهَاناً لِمَنْ تَكَلَّمَ بِهِ، وَ شَاهِداً لِمَنْ خَاصَمَ بِهِ، وَ فَلْجاً لِمَنْ حَاجَّ بِهِ، وَ حَامِلاً لِمَنْ حَمَلَهُ، وَ مَطِيَّةً لِمَنْ أَعْمَلَهُ، وَ آيَةً لِمَنْ تَوَسَّمَ،وَ جُنَّةً لِمَنْ اسْتَلْأَمَ. وَ عِلْماً لِمَنْ وَعَى، وَ حَدِيثاً لِمَن رَوَى، وَ حُكْماً لِمَنْ قَضَى.
