Pretvaranje uništava i upropaštava čovjekova djela, kao što Uzvišeni, u prethodno navedenom, 263. ajetu sure El-Bekare, prijetvorno udjeljivanje milostinje, slično kao i udjeljivanje milostinje popraćeno vrijeđanjem, smatra ništavnim. Vjerski pravnici i velikani duhovnoga putovanja smatraju da za upropaštavanje i propast djela nema ništa gore od pokazivanja i pretvaranja. Pretvaranje poput mikroba lepre iznutra izjeda djelo, čineći ga praznim. Prijetvorna djela su poput stabla bez korijena, koje bi istrgnuo iz zemlje jedan udar vjetra. Tako vam Boga! Tako vam Boga, klonite se prijetvornosti i od toga se Bogu utičite, suzama i zagovorom sačuvajte se od grijeha, i uvijek se ovim stavcima iz Sedždžadove Sahife Bogu obraćajte:
…ثُمَّ خَلِّصْ ذلِكَ کُلَّهُ مِنْ رِئاءِ الْمُرائینَ وَ سُمْعَةِ الْمُسْمِعینَ لا نُشْرِكُ فیهِ أحَداً دُونَكَ وَ لا نَبْتَغي فیهِ مُراداً سِواكَ.
“…Potom očisti to u potpunosti od prijetvornosti prijetvornika i želje za slavom slavohlepnika, nikoga Ti u tom drugom ne smatramo niti u tom osim Tebe ikoga drugog želimo.”[1]
Kako će tvoja dova uslišena biti,
Dok jednim si licem u dva mihraba okrenut?
Imam Sadik, mir neka je s njim, je rekao:
کُلُّ الْبِرِّ مَقبُولٌ إلّا ما کانَ رِئاءً.
“Sva dobročinstva su prihvaćena, osim onih prijetvornih.”[2]
U drugoj predaji prenesenoj od ovog Imama stoji:
قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ أنَا خَیْرُ شَریكِ مَنْ أشْرَكَ مَعي غَیْري في عَمَلٍ عَمِلَهُ لَمْ أقْبَلْهُ إلّا ما کانَ لي خالِصاً.
“Bog Uzvišeni je rekao: ‘Ja sam najbolji sudrug, a ko Mi u djelu koje čini nekoga sudrugom učini, neću mu ga prihvatiti, osim djela koje je učinio samo za Mene.”[3]
Također je rekao:
کُلُّ رِئاءٍ شِرْكُ إنَّهُ مَنْ عَمِلَ لِلنّاسِ کانَ ثَوابُهُ عَلَی النّاسِ وَ مَن عَمِلَ لِلَّهِ کانَ ثَوابُهُ عَلَی اللهِ.
“Svako pretvaranje je širk. Zaista, ko bude radio radi ljudi, na njima je da ga nagrade, a ko bude radio radi Boga, na Bogu je da mu nagradu da.”[4]
Muhammed ibn Arefe prenosi: “Imam Riza, mir neka je s njim, mi je rekao:
وَیْحَكَ یا ابْنَ عَرَفَةَ: إعْمَلُوا لِغَیْرِ رِئاءٍ وَ لا سُمْعَةٍ، فَإنَّهُ مَنْ عَمِلَ لِغَیْرِ اللهِ وَکَلَهُ اللهُ إلی ما عَمِلَ…
‘Teško tebi, o Ibn Arefe! Radite, ali ne da bi vas vidjeli, niti da bi se za to čulo, jer ko god radi za nekog drugog mimo Boga, Bog će ga prepustiti onome što radi…”[5]
U predaji prenesenoj od posljednjeg Božijeg poslanika, s.a.v.a., čitamo:
إنَّ الْمَلَكَ لَیَصْعَدُ بِعَمَلِ الْعَبْدِ مُبْتَهِجاً بِهِ فَاِذا صَعِدَ بِحَسَناتِهِ یَقُولُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ اجْعَلُوها فی سِجّینٍ إنَّهُ لَیْسَ إیّايَ أرادَ بِها.
“Melek će uzdizati djelo roba Božijeg radujući mu se, ali pošto uzdigne njegova dobra djela, Bog Uzvišeni će reći: ‘Ta djela stavite u Sidždžin (strašnu tamnicu), jer ih nije radi Mene učinio!’”[6]
[1] Sahife Sedždžadijje, dova 44.
[2] Tuhafu-l-‘ukul, izdavačka kuća Basirati, 5. izdanje, str. 223.
[3] Usuli Kafi, sv. 2, str. 295, bab al-rija, hadis 9; Mustedreku-l-vesail, sv. 1, str. 12.
[4] Usuli Kafi, sv. 2, str. 293.
[5] Isto, str. 294, hadis 5.
[6] Isto, hadis 7; Mustedreku-l-vesail, sv. 1, str. 12.
